7 Dywizjon Kawalerii
7 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
rtm. Edward Capałła |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
7 Dywizjon Kawalerii został sformowany 10 września 1941 przy Ośrodku Zapasowym Armii Polskiej w ZSRR w Tockoje. Wchodził w skład 7 Dywizji Piechoty.
Rozkazem dowódcy PSZ w ZSRR L.dz.650/Org.Tj./42 w lutym 1942 dywizjon został rozformowany, a żołnierze weszli w skład organizującego się 1 Pułku Ułanów Krechowieckich[1].
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
edytuj- dowódca dywizjonu – rtm. Edward Capałła
- dowódca 1 szwadronu – por. Karol Stricker
- dowódca 2 szwadronu – por. Ludwik Turasiewicz
- dowódca plutonu ckm – ppor. Jan Wójtowicz
Przypisy
edytuj- ↑ Wawer 2001 ↓, s. 152-153, 171.
Bibliografia
edytuj- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941- marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.