20 złotych 1980 Igrzyska XXII olimpiady
20 złotych 1980 Igrzyska XXII olimpiady – okolicznościowa moneta dwudziestozłotowa, wprowadzona do obiegu 22 października 1979 r. zarządzeniem z 16 października 1979 r., wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 roku, rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 (Monitor Polski nr 61, poz. 541)[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Emitent | |
| Typ monety | |
| Nominał |
20 zł |
| Rocznik |
1980 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
2 011 700 szt. |
| Data emisji |
22 października 1979 |
| Data wycofania |
1 stycznia 1995 |
| Projektant | |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
10,15 g |
| Średnica |
29 mm |
| Materiał | |
| Rant |
ząbkowany |
| Stempel | |
Monetę wybito z okazji letnich igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980 roku[1]. Zaliczana jest do serii tematycznej Sport[2].
Awers
edytujW na tej stronie monety umieszczono godło – orła bez korony, po bokach rok „1980", pod łapą znak mennicy w Warszawie, poniżej napis „ZŁ 20 ZŁ”, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”[1].
Rewers
edytujNa tej stronie monety znajduje się postać biegacza na bieżni, w tle koła olimpijskie, dookoła napis „IGRZYSKA XXII OLIMPIADY •”[1].
Nakład
edytujMonetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29 mm, masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym, stemplem zwykłym, w nakładzie 2 011 700 sztuk, według projektów[1]:
- Anny Jarnuszkiewicz (awers) oraz
- Ewy Olszewskiej-Borys (rewers).
Na początku lat 90. XX w. w ramach emisji zestawów rocznikowych monet PRL z lat 1979, 1980, 1981, 1982, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, w Mennicy Państwowej wybito ponownie tę monetę, tym razem stemplem lustrzanym, w nakładzie 5000 sztuk[3].
Opis
edytujMoneta należy do serii, rozpoczętej w 1976 roku, upamiętniającej letnie igrzyska sportowe[4].
Moneta jest jedną z siedmiu dwudziestozłotówek okolicznościowych bitych w latach 1974–1980[4].
Jej średnica, masa, metal oraz rant są identyczne z jakimi w latach 1973–1983 bito dwudziestozłotówki powszechnego obiegu[4].
W latach 70. XX w. monetę można było czasami spotkać w obrocie pieniężnym[5].
W pierwszej połowie XXI w. na rynku kolekcjonerskim moneta nosi czasami skrócone nazwy: „20 złotych Olimpiada[6]” albo „20 złotych Olimpiada-biegacz”[7].
Powiązane monety
edytujOlimpiada w Moskwie została również upamiętniona na monetach:
- kolekcjonerskiej, w srebrze, o nominale 100 złotych, wybitej z tym samym wzorem rewersu, wybitej w nakładzie 10 000 sztuk[8],
- próbnej kolekcjonerskiej, w srebrze, o nominale 100 złotych, z odmiennym rewersem, wybitej w nakładzie 4100 sztuk[9].
Wersje próbne
edytujIstnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z wypukłym napisem „PRÓBA”, w miedzioniklu, w nakładzie 100 sztuk[10].
W serii monet próbnych niklowych i jako próbną technologiczną, wybito konkurencyjny projekt dwudziestozłotówki z rewersem, który został umieszczony na próbnej kolekcjonerskiej stuzłotówce wybitej z tej samej okazji[10].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 207.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 398, ISBN 83-87355-37-2.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Polskie monety obiegowe, pamiątkowe i kolekcjonerskie 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2022, s. 137,292–337, ISBN 978-83-87355-01-2.
- ↑ a b c Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
- ↑ Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 226, ISBN 978-83-62939-00-8.
- ↑ PRL 20 złotych 1980 Olimpiada | archiwum.niemczyk.pl [online], Archiwum Numizmatyczne, ceny monet, medali, banknotów i odznaczeń. Antykwariatu Numizmatycznego. Najdroższe monety - Niemczyk.pl [dostęp 2024-09-29] (ang.).
- ↑ WCN :: Archiwum :: 34947 [online], wcn.pl [dostęp 2024-09-29].
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 216.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 272.
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Moenty polskie, 2003, s. 259.
