12 Dywizjon Artylerii Rakietowej
12 Dywizjon Artylerii Rakietowej (12 dar) – pododdział artylerii rakietowej Wojska Polskiego,
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1952 |
| Rozformowanie |
1990 |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
19 Dywizja Zmechanizowana |
Dywizjon został sformowany w 1952 roku, w garnizonie Gubin-Komorów, w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej, według etatu Nr 5/88 o stanie 197 wojskowych i 3 pracowników kontraktowych.
W grudniu 1952 roku pododdział został przeformowany na etat Nr 5/110 o zredukowanym stanie 155 żołnierzy i 2 pracowników cywilnych. We wrześniu 1955 roku jednostka została przeformowana na etat Nr 5/183 o stanie 142 wojskowych i 3 pracowników wojska oraz podporządkowana dowódcy 19 Dywizji Pancernej, która w następnym roku została przemianowana na 5 Dywizję Pancerną.
W latach 60. przeszedł w podporządkowanie 4 Dywizji Zmechanizowanej.
Dowódcy dywizjonu
edytuj- mjr Leon Szpak (był w 1956)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 432.
- ↑ Nalepa 1992 ↓, s. 86.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- 4 Dywizja Piechoty - Zmechanizowana 1808-1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo "Bellona", Warszawa 1994, ISBN 83-11-08377-0